domingo, 30 de noviembre de 2008

Croatia experience

Buscador de vivencias

Eduardo Segura.
El martes quedó inaugurada en Zagreb, Croacia, la muestra Documental Work, una serie de 35 imágenes en blanco y negro que realizó Eduardo Segura sobre la cultura ribereña del Paraná. El fotógrafo cordobés que reside en la capital entrerriana hace más de una década, es considerado un embajador cultural de Entre Ríos en varios rincones del mundo. Sin apoyo estatal y a veces sin reconocimiento, este artista y docente supo encauzar su vocación y producciones en un camino sin fronteras. Sobre esto y mucho más dialogó con ANALISIS.

Florencia Penna

El martes quedó inaugurada en Zagreb, Croacia, la muestra Documental Work, una serie de 35 imágenes en blanco y negro que realizó Eduardo Segura sobre la cultura ribereña del Paraná. El fotógrafo cordobés que reside en la capital entrerriana hace más de una década, es considerado un embajador cultural de Entre Ríos en varios rincones del mundo. Sin apoyo estatal y a veces sin reconocimiento, este artista y docente supo encauzar su vocación y producciones en un camino sin fronteras. Sobre esto y mucho más dialogó con ANALISIS.

Fotógrafo, docente, realizador audiovisual, músico, director de Una Foto Escuela y de la Segura Fine Art Gallery, Eduardo Segura es también el impulsor de la Fototeca de Entre Ríos.

Ha dedicado 24 de sus 42 años al trabajo, la investigación y la enseñanza de la fotografía, convirtiéndose en un promotor de esta disciplina artística.

“Francamente podemos decir que Segura posee un exquisito talento para extractar la esencia de su alrededor, transformándolo en imágenes asombrosas”, aseguró Vinko Šebrek, director del Fotoklub Zagreb Gallery, donde se encuentran expuestas -desde el martes pasado hasta el 18 de agosto-, una serie en blanco y negro, realizadas con película de 35 mm y ampliadas a un formato de 20 x 30 cm.

“El blanco y negro ha sido y es una manera de expresar mis ideas autorales; y el 35 mm siempre es un método de trabajo que elijo antes de salir de mi casa. Son imágenes sin ningún retoque digital y están procesadas de manera convencional. Hoy uso todos los formatos posibles para expresarme”, dijo el fotógrafo al respecto.

-¿Cómo surgió esta posibilidad de exponer en Croacia?
-A partir de que conocen mi trabajo desde hace años, y más aún cuando el año pasado traje a un amigo, Stanko Abadzic, que vive en República Checa y Croacia. Ha sido un intercambio. El Fotoclub Zagreb es uno de los espacios más difíciles de entrar para un sudamericano ya que exponen casi exclusivamente europeos y gente muy prestigiosa. Llevar mi trabajo es un gran logro para mí, para la cultura argentina y especialmente paranaense. Allí la gente sabe muchísimo de fotografía, al igual que en el Museo de la Fotografía de Italia, donde expuse hace años. Esta muestra representa mi segundo desembarco importante. Expuse hace dos años en España y Francia también. En estos lugares se vive la fotografía de una manera más clásica que en Latinoamérica. Los textos de presentación de la muestra hablan de una manera muy especial de mi obra documental.

-En esta ocasión mostrás fotos sobre la cultura ribereña del Paraná. ¿Cómo fue la selección?
-Vengo trabajando el tema desde 1997, veo las especies muertas en Paraná y los ríos sin vida desde hace 11 años. Hoy es un tema ecológico. Hay fotos que formaron parte de diversas exposiciones que se hicieron en la capital entrerriana pero al seleccionar formé una serie sobre el río y el trabajo de los pescadores, de los niños y de los que habitan ese tremendo Paraná que está tan desolado y desprotegido. Se lo debería declarar patrimonio de todos los habitantes y fomentar un plan de ayuda, un plan de cultivo de las distintas especies ictícolas y dar a conocer de qué manera actúan los que rompen el círculo ecológico. Yo trabajo desde el 97 viendo cómo el PH del río y la falta de un cuidado de las veras eran un problema menor. Hoy los desechos caen a su lecho como si fuera algo normal.

-¿Vas a ir a la clausura de la muestra?
-Creo que iré en algún momento pronto, sólo es cuestión de encontrar un apoyo gubernamental. Tengo mucha fe.

-Esta exposición se suma a otras internacionales que ya has hecho. ¿Qué te motiva a mostrar en otros países?
-Sí, se suma a otras como en Estados Unidos, España, México, Inglaterra, España, Francia, Italia. Han sido muestras concretas, no desde la web donde tengo más de 150. Lo que me motiva a mostrar en otros países es el deseo de expresar lo que nos sucede, lo que me sucede, lo que pienso y lo que siento. Lo que nos pasa a los que vivimos en estos lugares y lo que le pasa al mundo, a la tierra, los ríos y el aire. Soy un observador constante de los cambios de rumbo de los países y voy en contra de todo movimiento que avale a la estupidez. Apoyo al pensamiento y la cultura como únicos medios de crecimiento. La discusión sobre proyectos de país. Siempre presento una mesa de debate sobre lo que pienso. A mis alumnos trato de enseñarles que su pensamiento debe estar a flor de piel para poder expresar ideas documentales o artísticas. Y muestro afuera porque me lo solicitan todo el tiempo, cosa que no me sucede en mi país. Ahora mismo estoy preparando exposiciones, un par de ellas para México, otras para Honduras y España.

VRHUNCI ARGENTINSKE FOTOGRAFIJE

Svaka zemlja ima nekoliko vrhunskih fotografa koji su poznati širom svijeta. U Argentini je to jedan od njezinih najpoznatijih fotografa - Eduardo Segura. Upoznavajući vas sa Segurom neizostavno dodajemo da je vlasnik galerije SEGURA FINE ART GALLERY, utemeljene 2001. godine u Parana Entre Rios te da je filmski redatelj i snimatelj više filmova, među kojima dva veoma uspješna video-filma: Cuatro Piernas, 2002. i Que ha pasado con los novios, 2004. Godine 1988. utemeljuje vlastitu Školu fotografije u kojoj je direktor i profesor. Zahvaljući ne samo fotografiji, već i i svojoj galeriji i školi, Segura je postao širom svijeta poznat i priznat umjetnik i promotor fotografije.

© Eduard SeguraSegura je ove godine napunio 42 godine života i 24 godine neprekidnog fotografskog rada i djelovanja. Za fotografiju se zainteresirao kada mu je bilo 18 godina i od tada zapravo započinje njegova fotografska karijera. Već za vrijeme školovanja počeo je raditi kao fotograf i kao predavač fotografije na raznim institucijama u Argentini. Održavao je brojne tečajeve i radionice i izvan Argentine, te se specijalizirao za estetiku i nove kreativne procese, kao i za one bizarne i alternativne.

Nema oblasti života u koju nije prodrla kamera Eduarda Segure. On je uvijek birao teme od općeg interesa, ne samo one koje bi zanimale njegove sunarodnjake, već i one koje izazivaju pozornost ljubitelja fotografije drugih zemalja i kontinenata. Tako je dosad priredio preko trideset izložbi u Argentini, Kubi, Italiji, Meksiku, Španjolskoj, Francuskoj, Velikoj Britaniji, SAD, a sada eto i u Hrvatskoj.
Segura je dao i daje izniman doprinos u djelovanju, razvijanju i promicanju fotografije kao tehničke i umjetničke discipline, posebice kroz obnašanja dužnosti direktora fotografske knjižnice Entre Rios u Cordobi i kroz djelovanje vlastite galerije u kojoj su na više od osamdesetak izložbi izlagali fotografi iz cijeloga svijeta.

© Eduard SeguraZa sebe kaže da je amater i profesionalac. Amater, jer je najveći dio njegovih radova nastao iz unutarnje potrebe i poriva, a profesionalac jer fotografije prodaje, promovira i podučava, od čega zapravo i živi. Svoje je umjetničke radove počeo prodavati prije 15-tak godina. Nije član niti jednog udruženja, iako mu je bilo ponuđeno članstvo u fondaciji South-East photography Home iz Meksika, pa je tako imenovan službenim predstavnikom Fotografske fondacije Latinske Amerike u Južnoj Americi.

Kada je riječ o odabiru i značenju motiva koje fotografira, uglavnom slijedi svoju intuiciju. Nekad su to objekti u kretanju, drugi put statični objekti, poetičke ideje, dokumentaristički pogledi, aktovi, pilot-projekti itd. Segura se oslanja i na vizualne poticaje iz filmova, jazz i folk glazbe, njegove druge velike strasti, te ih nastoji povezati u jedinstvenu audiovizualnu cjelinu – analogno ili digitalno.

© Eduard SeguraNa ovoj izložbi Seguru predstavlja 35 crno-bijelih fotografija iz svoga bogatog fundusa dokumentarne i reportažne fotografije. To su prizori iz argentinske današnjice, isječci zaustavljenih trenutaka, svakodnevnih situacija, dobro komponiranih i grafički uređenih fotografija. Snimajući te fotografije on je bio svjestan da stvara dokumente o svom svijetu, vremenu, dokument o sebi. Time je ostvario veliki broj prizora iz života koja zrače snagom i istinitošću u najboljoj fotografskoj maniri i tradiciji, od europskih magnumovaca do onoga što danas nazivamo američkim New Documentary.

Za Seguru se može reći da posjeduje zadivljujuću sposobnost izdvajanja onoga bitnog, esencijalnog iz svoje okoline, da tu realnost transformira u zadivljujuće fotografije. Pritom ostaje vjeran svojim načelima: pokazati ono što on, njegovo oko, njegova emocija vide i otkrivaju iza slojeva svakodnevnog, a mnogim prolaznicima i promatračima nedostupnog i neuočljivog.

© Eduard SeguraSamo se neki poput njega "zaustave da bi vidjeli", obazirujući se na svoju povijest, ili ljude koji čekaju, ili onaj trenutak na ulici koji se više neće ponoviti. Povijesni dokumenti koji ne nastoje istražiti pleme Wichi iz Salta, ili pleme Tobas iz Chaoa, a prikazuju njihovu svakodnevicu, običaje i tradiciju civilizacije koja mutira svakim trenutkom sve dok ne počne sličiti svim ostalim civilizacijama, kada se gubi osjećaj individualnosti kako bi se postigla masovnost pri čemu duh kvalitete prekriva kvantitet.

Eduardo Segura svojim fotografijama spašava od anonimnosti ljude koji su izgradili svoja mjesta pod suncem, svoju kulturu, svoje gradove. Njegova vizura otkriva rijeke koje su presušile, prikazuje teški, arteški način ribarenja. Istodobno nas poziva da razmislimo u kakvom bismo to svijetu željeli živjeti, kakav život i kakvu kvalitetu života želimo imati. U njegovim radovima ono malo postaje veliko, male geste postaju životne; jedan po jedan čovjek sanjari. No snovi su predodređeni da nestanu u današnjem svijetu lakomosti.

© Eduard SeguraZa Eduarda Seguru fotografija je umjetnost, dokument i medij istodobno koja pruža velike mogućnosti kreativnog rada. Njegove su prve fotografije počivale na točno razrađenom planu, a tako je i danas. To nisu fotografije avangardne, pomodne ili trendovske. On se svojim fotografijama opire današnjem procesu globalizacije koji teži unificiranju ukusa, istom estetskom trendu, istoj modi i kulturi, mrveći i uništavajući kulturnu memoriju svakog pojedinca i svakog pojedinog mjesta, društva, zemlje. Slični su trendovi u Argentini ili Koreji, dakako i u Argentini (ovo navodimo tek kao primjer «globalizacije bez granica»). Umjetnici često inercijom prihvaćaju taj proces, apsorbirajući načine koji im ne pripadaju, gubeći iz vidokruga svoje vlastite.

Segura ističe da Parana posjeduje udaljenu i različitu realnost od ostatka zemlje, što se reflektira i u njegovom umjetničkom izričaju. Žao mu je što Argentina premalo izdvaja za kulturu i umjetnost, što mnogi umjetnici ponajprije prihvaćaju samo suvremenu umjetnost globalističkog karaktera, a da ne prihvaćaju ništa autohtono, argentinsko ili duboko, tradicionalno južnoameričko.

Vinko Šebrek

viernes, 1 de agosto de 2008

Cobertura de la muestra de Eduardo Segura en Croacia por Rade Jug

Otro antecedente internacional para Eduardo Segura.
El fotoclub Zagreb recibe su trabajo Documental work, material
realizado en Argentina, Brasil, Mexico, España y Francia.

Las imagenes en el Fotoclub Zagreb el pasado Martes



Vinko Sebrek el director del Fotoclub y el maestro fotografo Stanko Abadzi


Vinko Sebrek y el maestro Stanko Abadzic
inaugurando la exposicion en Croacia

Rade Jug
Mukinje 50
53231 Plitvička Jezera
Croatia
tel: 00385-99-216-1705
e-mail : rade.jug@gs.t-com.hr
web : http://www.fotozine.org/index.php?omen=sokol

martes, 22 de julio de 2008

El 29 de Julio Eduado Segura expone en Zagreb, Croacia

Eduardo Segura ingresa en el Foto Klub Zagreb Croacia como personalidad representativa de Sudamerica. Desde el 29 de Julio se expondran 35 fotografias de caracter documental y casi todas pertenecientes a series antologicas (Mexico,Uruguay,Brasil y Argentina) y otras de nueva factura realizadas en Europa.


Photography Exhibition
Eduardo Segura
Córdoba, Argentina

Fotoklub Zagreb Gallery, Ilica 29/3, Zagreb
From 29th July to 18th August 2008

ZENITH OF ARGENTINIAN PHOTOGRAPHY
Each country has several top photographers well known throughout the Globe. Argentina has its famous photographer - Eduardo Segura. In order to introduce you to Segura, we have to emphasize that he is the owner of SEGURA FINE ART GALLERY, established in 2001 in Parana Entre Rios, he is also a film director and a film maker, the author of two video films: Cuatro Piernas , 2002, and Que ha pasado los novios, 2004. In 1998 he has founded his own School of photography where he works as a teacher and a manager. Thanks to photography, as well as his Gallery and the School, Segura has became world known artist and promoter of photography.
Segura turned 42 this year, at the same time collecting 24 years of continuous photo performance. He became interested in photography as a very young man, when he was around 18. It was the actual beginning of his photographic career. While studying, he began to work as a photographer and as the photography teacher at various institutions in Argentina. He conducted many courses and workshops outside Argentina, gradually becoming a special for esthetics and new creative processes as well as antic processes and alternatives.
There is not a part of life in which Eduardo Segura's camera was unable to infiltrate. He has always been choosing themes of general importance, not only those interesting for his nationals, but also the ones that attract photography lovers from other countries and other Continents. So far he had more than 30 exhibitions in Argentina, Cuba, Italy, Mexico, Spain, France, Great Britain, USA and now in Croatia.
Segura gave, and still gives, a great contribution in functioning, developing and promoting photography as a technical and art discipline, especially as the director of Entre Rios Fototeca, and as the owner of the Gallery that hosted over 80 photographers from around the World.
He says he is an amateur and professional at the same time. An amateur -because the most of his images appeared as the result of an internal need and impetus, and professional - because he sells his photography, he promotes and teaches, in a fact he lives from it. He has started to sell his art work 15 years ago. He is not a member of any Association, although he has been invited to join the Foundation "South-east photography home" from Mexico, and has been named Official Representative of the Latin American Photography Fund's in South America.
While discussing his choices and meaning of his motives, we can stress that he basically fallows his own intuition. Sometimes it's working action; other times static elements and poetic ideas, a documentary interview, a naked, a pilot process, and so on. Segura's visual stimuli are related to the movies and music, his other passion, trying to interrelate it as a whole audiovisual language -analog or digital.
At this exhibition Segura is introduced by 35 B&W images chosen from his exuberant documentary and reportage fundus, representing an Argentinean every-day situations, segments of frozen moments, good composed and graphically edited photography. While shooting he was aware he was making a document of the time, a document of the world and of himself. That way he has accomplished to preserve numerous life scenes that radiate strength and authenticity in the best photographic manner and tradition, starting from European Magnums to, present called, New Documentary.
We can freely say that Segura posses an exquisite talent for extracting the essence from his surrounding, transforming it into astonishing images. At the same time he stays faithful to his principles: to show what is caught by his eye, by his emotion, revealed behind everyday sediment, unreachable and invisible to many people.
Only a few like him would "stop to see" to pay attention to its history, or to the people waiting, or to that street situation that will not come back....ever again. Historical documents that do not claim to explore the tribe Wichi from Salta or Tobas from Chaco, which are anthropology of daily life, customs and traditions of civilization which mutate every moment until resemble all civilizations, where one loses the sense of the individual to reach the mass covering the quality with its quantity.
Through his images Eduardo Segura saves those anonymous people who have built their places, their cultures, their cities. His gaze rests on the rivers that are drying, in the artesian work of fishermen. He invites us to reflect in what kind of world we want to live, what kind of life and affects quality we want to have. In his images what is small becomes big, small gestures that are vital, one by one people dreams....but dreams destined to disappear into today's world voracity.
For Eduardo Segura photography is an art, a document and a media that gives great possibilities for creative work. His first images were based on the strictly elaborated plans, and so are today. They are not avant-garde, modern or trendy images. He antagonizes today globalization which tends to unify the taste, esthetic trends, fashion and culture, by crushing and destroying cultural memory of every single individual, every place, society and country. We can find similar trends in Argentina and Korea (given as the example of "globalization without borders"). Artists often accept this process by inertia, absorbing the ways which do not belong to them, losing their own.
Segura states that Buenos Aires possesses distant and different reality from the rest of his Country, the one reflecting through his art expression. He also regrets that Argentina spends rather small amount of the state budget on the culture and art, that many artists accept only modern art and do not accept anything autochthonic, Argentinean, deeply traditional, South American.
Vinko Šebrek

lunes, 30 de junio de 2008

Back Stage Rodaje de la Peli

Fabio Toffolini,Enrique Berduc,Noemi Santa Ana y Eduardo en una escena de Qhpcln
Eduardo con camara grabando el final de su pelicula
Fabio y Eduardo montando una escena donde etan Juan Khoner y Karina Aguilar



Algunas fotos del rodaje de "Que ha pasado con los novios " recuperamos algunos negativos.

viernes, 28 de marzo de 2008

Eduardo hablo de todo con Norma Rios en Lt14





Eduardo fue entrevistado por Norma Rios en Lt 14 .La charla amena y distendida con la locutora y periodista permitio conocer parte del nuevo trabajo discografico de Eduardo,suproyecto llamado 9 lunas y tambien otras facetas del artista.El llevo su musica y la compartio con los oyentes.

jueves, 27 de marzo de 2008

Tapa de Diario de Cultura en Cordoba

Eduardo fue reporteado en uno de los diarios mas importantes de Cordoba donde hablo de UnaFoto Escuela , su fototeca, de cultura y de otros temas. http://www.lmcordoba.com.ar/ed_ant/2006/06-03-04/cult_01.htm
baja la nota !!!

Fotografia de Eduardo Segura fue tapa de diario de Estados Unidos

La fotografia "Fin zona de Baño" de Eduardo Segura fue tapa del Diario San Antonio Current en San Antonio, Texas Usa.Esta fotografia se utilizo para ilustrar la muestra Fotoseptiembre que se realiza todos los años en esa ciudad.

miércoles, 9 de enero de 2008

Imagenes de la pelicula de Eduardo ¿Que ha pasado conlos novios?


La familia
EL almuerzo

Noemi Santa Ana e Irene Benitez

Ruben,Eduardo Voguet y Gonzalo Foncea
http://www.cinenacional.com/peliculas/index.php?pelicula=3134
Síntesis Argumental
Es la historia de una pequeña familia que se reúne a festejar un casamiento
íntimo en una casa de campo, los jóvenes que se casan no se deciden, van consultando a sus familiares que hacer, su familia colabora intentando ayudarlos, mas familiares llegan y comienzan los preparativos de la fiesta. Tía Bonita es una mujer anciana y enferma quien fue abandonada por su prometido el día de su casamiento y cree que el volverá, vive alucinando con su novio y lo espera siempre, se prepara para la boda. Los familiares conforman un grupo de insoportables adultos que discuten y se critican mutuamente, picotean con sus propios parientes. Hay dos primos que quieren llegar a la fiesta y se quedan varados en la ruta intentando hacer arrancar el automóvil por todos los medios. El novio plantea su dualidad sexual con un viejo amigo , tía bonita cree en su locura y que su novio la viene a buscar mientras la joven ve a su novio en un momento dudoso, tía Bonita sale al parque y se cae en una pileta llena de agua, los invitados la socorren mientras la novia se escapa abruptamente. Los primos socorren a la tia y aprovechan festejando con toda naturalidad como si no hubiera sucedido nada. Los primos que estaban varados en la ruta llegan luego de miles de intentos y se unen con los demás en la fiesta, preguntando “¿Que ha pasado con los novios

El Reencuentro